Το χαλασμένο jukebox

Βουβή και ανώφελη μουσική

και το jukebox όσο και να γυρνά

τη φωνή σου προσμένω να ακούσω.

Κόκκινο κρασί και στο μπαλκόνι

περαστικοί περνούν σωρό,

η συντροφιά μου απόψε ίσως να ναι

μια ελεγεία και ένα σονέτο

που θα πλημμυρίσει τις αισθήσεις μου

με τη ποίηση που αποζητώ

από τότε που έφυγες,

εσύ.

Με κόπο γράφω,

και ίσως κάποτε ένα άσμα μου

πλησιάσει το κάλλος που σου χάρισαν

απλόχερα αυτοί που ορίζουν

τα του θλιβερού 

χωρίς την παρουσία σου

κόσμου.