Πανσέληνος στην Αθήνα

Πανσέληνος στο εβένινο πέπλο του ουρανού, και είναι μια από αυτές τις βραδιές τις λουσμένες με μια απόκοσμη μαγεία, όπου οι δείκτες των ρολογιών μοιάζουν να έχουν κολλήσει σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Μια συγκεκριμένη ώρα, διαφορετική για τον καθένα, χαραγμένη στον καθένα μας.

«Σε περιμένω στις 11 στην πλατεία Εξαρχείων», «Μην αργείς, μου λείπεις ήδη» και άλλες πολλές χαρμόσυνες ή δακρύβρεχτες προτροπές, εξομολογήσεις, ρομαντικές ιστορίες ή και ερωτικές ανοησίες έχουν ειπωθεί, τραγουδηθεί ή γραφθεί αυτές τις ξακουστές ώρες, στις οποίες καταφεύγει ο νους μόλις πέσει η σκοτεινιά, αλλά η ψυχή φλέγεται πιότερο από ποτέ.

Περπατάς στα στενά σοκάκια του παλιού Αθηναϊκού κέντρου και νιώθεις πως αγωνιωδώς πλην ματαίως πασχίζεις να κρατηθείς στην επιφάνεια, καθώς το παρελθόν ζητά εξηγήσεις και σε τραβά στο βυθό της σκέψης, παρέα με δυο γνώριμους νυχτόβιους φίλους, ένα ποτήρι κρασί και μια Νυχτερινή του Σοπέν.