Όπως το '68

Λίγο πριν στο τέρμα φτάσει

τους κανόνες σπάει, αμάρτησε.

Στη χαρά δεν συμμετέχει,

τη ζωή πιότερο αγάπησε.

Τα βλέμματα όλα πάνω του
χειροκροτήματα, φωνές πολλές.
Στο βάθος χρήματα και βάθρο
μα οι κραυγές κι οι μνήμες δυνατές.

Το νήμα κόπηκε από πριν,

διόλου δεν τον νοιάζει.

Τα χέρια και η ψυχή ψηλά,

"όπως το '68" φωνάζει.