Ο επιθεωρητής καταγράφει το σύνολο των στοιχείων, επισκέπτεται για δεύτερη ή και τρίτη φορά αν χρειαστεί τον τόπο του εγκλήματος, καταβάλλει κάθε προσπάθεια, όσο οι σωματικές και ψυχικές δυνάμεις του επιτρέπουν, να ανασυνθέσει τη σκηνή του φόνου. Η παράνομη πράξη έχει μετατραπεί σε γρίφο, κάτι το οποίο σύντομα πρέπει να διευθετηθεί καθώς θα τον κυριεύσει. Ποιος είναι ο υπαίτιος άραγε, και ποιά η αφορμή;
Συνήθως στην τελική εκείνος που έδρασε εκτός του νόμου αποκαλύπτεται, όμως μαζί του αποκαλύπτεται και η ιστορία του, και υπό διαφορετικό πρίσμα θεωρούμε την υπόθεση, τώρα όλα βγάζουν νόημα, τώρα κάθε παρεξήγηση ξεδιαλύνεται. Ο επιθεωρητής σε αυτό το σημείο αντιμετωπίζει ένα τρομερό δίλημμα: φταίει ο "εγκληματίας" τελικά; Πρέπει η πράξη αυτή καθ'αυτή να τιμωρηθεί ή τα κίνητρα την δικαιολογούν;
Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με δεκάδες διαφορετικούς ανθρώπους, καθένας με τον προσωπικό του τρόπο συμπεριφοράς, ο οποίος πολλές φορές μπορεί να μοιάζει ιδιαίτερος, ακόμα και εκτός από τα πλαίσια του κοινωνικά παρατηρούμενου.
Ο επιθεωρητής εδώ ξεχωρίζει από το πλήθος κάποιον που του κινεί το ενδιαφέρον, γιατί η συμπεριφορά του φαίνεται ασυνήθιστη, μάλλον κρύβει επιθυμίες άρρητες, βαθιά κρυμμένες. Καλείται να διαβάσει τον χαρακτήρα του, και αυτό τον εξιτάρει, αλλά και τον φοβίζει παράλληλα, καθώς παραμένει ένας άγνωστος. Ο ένοχος θα αποκαλυφθεί ξανά, και το έγκλημα που διέπραξε: να ερωτευθεί. Το πρόσωπο του ξεπροβάλλει από το σκοτάδι, γίνεται γνώριμο και τα μέχρι πρότινος ασυνάρτητα λόγια και κινήσεις υπό το σεληνόφως μοιάζουν λογικά και επιβεβλημένα. Το βάρος για άλλη μια φορά στον πρωταγωνιστή μας. Θα καταδικάσει τον εγκληματία, ή θα παραδοθεί στο συναίσθημα και θα εγκαταλείψει την ιδιότητα του, συνεργός στην ειδεχθή πράξη;
Η συνέχεια στις οθόνες, στα αστυνομικά βιβλία ή κάπου πολύ πιο κοντά - εκεί που τελικά έχει σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου