Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Κρίμα

Κρίμα. Δεδομένη η επιστροφή στο τέλμα.

Ποίημα. Εξίσου δεδομένης και ανούσιας αυτοπροβολής. 
Κέρμα που γυρνάει - κορώνα ή γράμματα. 
Πόνος ή λήθη για απόψε;

Λήμμα: αδιέξοδο. Αφόρητη πλήξη και καύσωνας,
δέρμα στεγνό και οι φλέβες ανάγλυφες, 
το μόνο χρώμα εδώ γύρω.

Σχήμα. Το κάθε τι. Όχι βίωμα όχι εικόνα όχι ήχος. 
Απλά αφηρημένες γραμμές και απατηλές μνήμες.
Καμία σύνδεση, κανένα νήμα. Κανένας στόχος.

Κρίμα.

2 σχόλια:

  1. Αναρωτήθηκα τι να κάνεις και πώς να έχει εξελιχθεί άραγε η ζωή.
    Αν θες στείλε μέιλ!

    Καλή σαιζόν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά τα messages in a bottle, ακόμα και διαδικτυακά, φτάνουν στον προορισμό ενίοτε. Χάρηκα με αυτό το σχόλιο! Πως είσαι; Εντελώς τυχαία μπήκα να θυμηθώ κάτι στο λεωφορείο.

      Διαγραφή