Κρίμα. Δεδομένη η επιστροφή στο τέλμα.
Ποίημα. Εξίσου δεδομένης και ανούσιας αυτοπροβολής.
Κέρμα που γυρνάει - κορώνα ή γράμματα.
Πόνος ή λήθη για απόψε;
Λήμμα: αδιέξοδο. Αφόρητη πλήξη και καύσωνας,
δέρμα στεγνό και οι φλέβες ανάγλυφες,
το μόνο χρώμα εδώ γύρω.
Σχήμα. Το κάθε τι. Όχι βίωμα όχι εικόνα όχι ήχος.
Απλά αφηρημένες γραμμές και απατηλές μνήμες.
Καμία σύνδεση, κανένα νήμα. Κανένας στόχος.
Κρίμα.
